De bouw van deze experimentele woningen startte met een eerste schop op 26 maart 1982 door wethouder Ruimtelijke Ordening Hub Savelsbergh.
Uitgangspunt was een kleinschalig woonmilieu met collectief wonen en gemeenschappelijke ruimten op initiatief van een bewonersgroep. Tegenwoordig zou een dergelijk woonidee ook wel co-housing worden genoemd.
De bouwstijl sluit aan bij het structuralisme en de Nederlandse forum-architectuur. Ter plaatse was hoogbouw gepland waartegen weerstand bestond vanwege de ligging dicht bij het monumentale huis De Doom. Dit alternatief met intensieve laagbouw en sprekende dakvormen paste beter in het bebouwingspatroon van Welten. De straat is autovrij en bedoeld als speelplek en ontmoetingsruimte.
Het bestemmingsoppervlak is 0,5 ha. Om toch voldoende woningen te kunnen realiseren is gekozen voor gedeeltelijk dubbel grondgebruik. Onder de zuidelijke woonhuizen is een parkeerplein aangelegd, bereikbaar via een trap naar de binnenstraat.
De indeling van de woningplattegrond is vooraf aan de wensen van de potentiële bewoners aangepast.
Het project omvat dertig woningen in eigendom en wordt bestuurd door een coöperatieve vereniging van eigenaren. Men beoogde destijds op experimentele wijze de leemte tussen grootschalig bouwen door woningcorporaties en de individuele bouwopdrachten door particulieren, te overbruggen. Dit thema is nog steeds actueel.
Een van de langgerekte bouwstroken is aan de oostzijde onderbroken waardoor het centrale pleintje een verrassende doorkijk heeft naar de boomgaard van De Doom.
De architectuur met mergelkleurige stenen aan de binnenkant en rode stenen aan de buitenkant legt een relatie met de Limburgse carréboerderij.
Opvallend zijn de gekozen kleuren zoals appelgroen voor de entreedeuren en hemelblauw voor de kozijnen.
