De woning is gebouwd in twee bouwlagen met een samengestelde kap. De gevels zijn gemetseld in bruinrode baksteen boven een rustica plint van geelwitte Kunradersteen. In de architectuur van de gevel zijn gepleisterde waterslagen, speklagen ter hoogte van de bovendorpel van de kozijnen, blokken ter hoogte van het kalf en de zwik opgenomen. Deze banden en blokken geven het pand stijlkenmerken van de Neorenaissance.
De achterkant heeft een patiotuin met aansluitend een, in 1973 bijgebouwde, praktijkruimte voor fysiotherapie Regtop.
Op de begane grond is de hoek met de rechter zijgevel afgeschuind. Het meest opvallende is het geïnterpoleerde hoekvenster dat lijkt uit te kijken op de rotonde die tegenwoordig de Molenberglaan met de Sint Franciscusweg verbindt. In het stratenplan van Jan Stuyt was hier een driehoekig grasperk.
De hoge ramen, het hoekraam en de erker in de zuidgevel geven de er achtergelegen woonkamer een zee van licht. De bovenkant van de gevelopening van het hoekraam heeft markante trapvormige uitkragingen. In dit detail is tweemaal een driedelig bladmotief verstopt.
De meeste gevelopeningen hebben gemetselde segmentbogen, ongedeelde onderramen en negen-ruits- of zes-ruitsbovenlichten. Houten gootklossen met korbelen ondersteunen het houten dakoverstek. Aan de rechterzijde staat in de oksel van twee dakvlakken een hoge schoorsteen. In het interieur zijn van belang de stucplafonds met een perklijst en een midden ornament, paneeldeuren en het open trappenhuis met doorgaande trap en vrije leuning.
N.J. van Tiene is onder anderen bekend van de Sjpoarkolonie in Sittard en het Eikenderveld in Heerlen.
