Dit bouwwerk heeft een hiërarchische structuur en bestaat uit een dominante hoofdpartij en inschikkelijke zijgedeelten. Deze driedeling is kenmerkend voor het oeuvre van Jan Stuyt. Hij heeft daarover gezegd dat architectuur een uiting is van geestelijke intentie. Stuyt ontleedde eerst de onderdelen van een gebouw, om deze vervolgens weer samen te stellen tot een groter (paleisachtig) geheel met een zelfstandige waardigheid.
De onderdelen zijn klassiek aandoende blokken met een tentdak, fries, speklagen en hoeklisenen. De markante vista (zichtas) met daktorentje en façade speelt de voornaamste rol, terwijl de linker en rechter L-vormige vleugels bijdragen aan de invulling van de straatwanden in de omgeving van het schoolgebouw.
Het ijzeren hekwerk met de medaillons van de verschillende ambachten dateert uit 1927. Het ontwerp is van Victor Hubert Laudy, die op deze school tekenleraar was.
Bij de latere uitbreiding van 1929-1930 werd de gevel doorgetrokken tot het puntdak. Toen pas werd de gevelversiering met de aanduiding A(nno) D(omini) 1913 aangebracht. Een brand in 1996 heeft het gebouw achter de voorgevel vrijwel geheel verwoest.
Er volgde in opdracht van het ABP in 1999 een renovatie door het architectenbureau MBM architecten uit Barcelona (Josep Martorell, Oriol Bohigas, David Mackay) waarbij veel van de oude schoonheid werd hersteld en de zwarte gevel van glas op de derde verdieping werd toegevoegd. Aan de achterzijde zijn betonnen draagconstructies aangebracht met trappenhuizen om de boven-verdiepingen te bereiken.
David Mackay bezocht Heerlen diverse keren. Bij rondleidingen in Schunck en het raadhuis viel hij van de ene verbazing in de andere. Hij uitte zijn grote bewondering over het werk van Peutz, een tot dan voor hem onbekende architect.
APB verkocht de voormalige ambachtsschool nadat haar verzekeringsbedrijf Loyalis en hypotheekverstrekker Obvion waren overgedaan aan respectievelijk ASR en Rabobank. Het kantoorgebouw is anno 2020 in eigendom bij Florisse Lindestaete B.V. te Amsterdam.
