Begin jaren zestig, toen de Oostelijke Mijnstreek een zekere mate van welvaart kende, kreeg Laurens Bisscheroux zijn eerste grote opdracht. De Italiaanse familie Belfi was gevestigd in de Oranje Nassaustraat en wilde een nieuwe ijssalo. Hiervoor ontwierp Bisscheroux de ijssalon La Veneziana. Het werd de plek waar men kennis maakte met bijvoorbeeld cappuccino en dame blanche.
Bisscheroux heeft geprobeerd de sfeer van Italiaanse films uit de jaren vijftig te vertalen in zijn ontwerp van zowel ex- als interieur. Deze sfeer werd versterkt door ingewerkte mozaïeken, de uitgiftebar met maaskeien en kunstzinnige versieringen die de wanden opfleurden. Voor de zijgevel werd een prachtige groene geëmailleerde baksteen gebruikt.
Architectonisch interessant is een losstaande draagconstructie voor de eerste verdiepingsvloer met lange, rijzige kolommen. De verjongende en van vierkant in rond overgaande kolommen, met daaraan de autonome, terugliggende ingehangen vloeren zijn een constructief hoogstandje. De kolommen vertakken zich tot vingers die dunne schaalvormige gewelven met glas droegen waarlangs het daglicht tot op de begane grond kon doordringen Het geheel leek een toevallige indeling en een ongekende vrijheid te hebben maar lag vast in een strakke structuur.
De vreemde plaatsing van de ramen en de opbouw van de volumes doen denken aan het werk van Frits Peutz. De open glazen gevel aan de Uilegats geeft verruiming aan deze nauwe passage. Dit werd nog versterkt door de grote opening langs de Akerstraat waardoor er een diagonale beweging door het gebouw ontstond die de twee straten aan elkaar bond en de hoek letterlijk en figuurlijk oplost.
