Dit landhuis is bekend onder de naam Villa De Stulp. De woning is van monumentale waarde vanwege de gaaf bewaard gebleven architectonische opzet en detaillering van ex- en interieur. De naam Stulp refereert aan een kleine boerderij; een nederige behuizing op het platteland. De verwijzingen naar de Nederlandse boerderij en tegelijkertijd naar de neo-plastische avant garde kunst zijn in dit bouwwerk letterlijk in elkaar geschoven.
Het meest markante van dit gebouw is het strodak. Misschien is het profiel, van deze voor Heerlen unieke vorm, nog het beste beschreven als een gedrukte parabolische spitsboog.
De natuurlijke huid is in gebogen vorm over de rechte Hollandse kap aangebracht. In de top zit een hoek van ongeveer 90 graden. Aan de vier zijden is deze constructie tot driekwart van de totale hoogte bijna verticaal doorgetrokken. De ‘strooien hoed’ lijkt te zweven boven de terugliggende muren van de begane grond.
Een ander markant deel is de pront, onder hoeken van 60 graden, vooruitstekende erker. Het dakterras staat op de stijlen van zeven aaneengeschakelde ramen en ontleent zijn kracht aan een rood-wit gearceerde borstwering van expressionistisch timmerwerk. Tussen borstwering en raampartij bevindt zich een horizontale luifellatei op dezelfde hoogte als de luifel boven de voordeur.
In de linker zijgevel zit de ingangspartij met een centrale as. Op de eerste verdieping liggen, volgens de oorspronkelijke tekening, links een logeerkamer en rechts het boudoir.
Een groot raam op het zuiden, met glas-in-lood, verlicht de royale trappenhal. Dit raam componeert de dakramen en de voordeur tot een samenhangend T-vormig geheel.
