Tussen 1910 en 1920 ontstond de behoefte aan eigen katholieke scholen. Tot dan toe was met name het lager onderwijs openbaar en werd dus volledig door de overheid gefinancierd. Aangezien het merendeel van de leerlingen en leerkrachten katholiek was, was de behoefte aan eigen katholiek onderwijs niet groot. Immers het openbaar onderwijs was in de praktijk katholiek en waarom zou men dan bijzonder onderwijs stichten, waarvoor men zelf moest betalen.
Dat veranderde echter vanaf 1917 tijdens de voor-bereiding van de Lager Onderwijswet 1921, waarin het bijzonder onderwijs, ook in bekostiging, werd gelijkgesteld aan het openbaar onderwijs en dus zien we vanaf dat moment katholieke scholen in Heerlen ontstaan.
Eerst kwam er de RK Schoolvereniging, die in 1913 werd opgericht en die een gift van de paus mocht ontvangen voor het stichten van katholieke scholen in de mijnstreek. Een jaar later kwam de Parochiale Schoolvereniging tot stand met dezelfde doelstelling, maar nu vooral binnen de grenzen van de parochie St. Pancratius.
In 1916 werden door deze laatste vereniging twee jongensscholen tegelijk gebouwd. De opening vond plaats op 1 mei van dat jaar door kardinaal Van Rossum.
Architect Joseph Seelen was de eerste Heerlens stadsbouwmeester. Architect Wilhelmus Wijsbek is bekend van de woningen in ‘Nieuw Schandelen’ uit 1914.
Bij de beide schoolgebouwen overheerst vooral de soberheid met een duidelijke indeling van de klaslokalen. De verfijning is te vinden in de versiering door terugliggende bakstenen en de hardstenen omlijsting rond de beide ingangsdeuren met de naam van de school erboven.
De scholen worden tegenwoordig gebruikt als kantoor voor het AZL.