Aanvankelijk sloot de kerk aan bij de woonbebouwing van de Laanderstraat. Door de aanleg van wegen rond het centrum, waaronder de doorgetrokken Looierstraat, is de samenhang met de omgeving verloren gegaan. Verschillende centrumplannen bedreigden in de loop der tijd het voortbestaan van deze kerk.
De bouwgrond werd destijds geschonken door de Parijse familie De Wendel, de eigenaar van Oranje-Nassau Mijnen. De bouwstijl is een combinatie van expressionisme en een neostijl met eerder een gotische dan klassieke teneur. De kerk was verbonden met het ernaast gelegen klooster. In 1948 werd er tegen de noordgevel een Heilig Hartkapel gebouwd ter ere van het 25-jarig bestaan van de kerk.
De ontwerper Piet Buskens (1872-1939) is geen onbekende architect. Hij was voorzitter van de Bond van Nederlandse Architecten en bouwde later in Voorburg een O.L.V.-kerk met opvallende gelijkenis.
De kerk heeft volumes van verschillende hoogten gelegen onder markante zadeldaken. De oprijzende driehoeken en de spitse dakruiter staan in fel contrast met de rechthoekige blokken van ’t Loon. De houten spanten overhuiven een breed middenschip. In de voorgevel bevindt zich een portiek achter drie spitsbogen. Drie dubbele entreedeuren hebben een art-deco bovenlicht met een gerekt houten beeld als stijl.
Het portaal wordt van het schip gescheiden door vier bogen. Tussen de middelste twee hangt het familiewapen van De Wendel in natuursteen. Verder zijn van belang: de kruiswegstaties van Charles Eyck (1897- 1983), het Maria- en Franciscusaltaar in verschillende kleuren marmer met mozaïeken (1930) van Charles Vos (1888-1954) en de gebrandschilderde ramen van Atelier Asperslag uit Amsterdam.
