Al in de jaren zeventig wordt gesignaleerd dat de loopafstand tussen de Klomp en Het Loon over de pas in 1969 officieel geopende Promenade eigenlijk veel te lang is. Als uitwerking van het herinrichtingsplan van 1989 werd het bureau Ungers aangezocht oplossingen hiervoor te bedenken.
Bureau Ungers stelde voor om de lange as van de promenade met vier kubusvormige gebouwen te verdelen in twee kleinere pleinvormige compartimenten. Daarbij zou het eerste deel voorzien worden van opgeknipte platanen en het tweede deel van een glazen overkapping. Dit laatste is niet doorgegaan.
Ungers (1926-2007) behoort tot bekendste Duitse architecten van na de oorlog. Zijn heldere vormentaal wordt gekenmerkt door een streng ordeningsprincipe. Hij varieert en transformeert op basis van een geometrisch raster met primaire vormen zoals vierkanten en kubussen.
Interessante bijkomstigheid is dat door weglating van twee kleine vierkanten in een groot vierkant, van drie bij drie kleine vierkanten, de letter H van Heerlen ontstaat.
Dit ontwerpstramien komen we veelvuldig tegen in de belemmeringpalen, de verlichting, de bestrating, leibomen en ook in deze kopgebouwen. De stedenbouwkundige opzet van deze gebouwen voegt een nieuwe verdeling toe zonder het concept van de lange lijnbaanachtige promenade tussen Glaspaleis en de Schouwburg uit de jaren zestig geheel te verlaten.
Op de sociale media is een discussie ontstaan om deze kopgebouwen te slopen. Ook in enkele stedenbouwkundige verkenningen en studies die gemaakt zijn ter opwaardering en vergroening van het centrum wordt dat een mogelijke oplossing genoemd.