Deze driezijdig gesloten, bakstenen grafkapel is in 1848 gebouwd in opdracht van Baron De Loë van Terworm. De kapel is gebouwd ter nagedachtenis van Antonia barones de Loë van Mheer, geboren Van Böselager (1827-1847).
De gemeenteraad gaf toestemming tot de bouw onder voorwaarde dat de kapel openbaar toegankelijk zou zijn. Tevens moest de baron een bedrag van 200 gulden betalen, waarvan de helft bestemd was voor de armen.
Het gebouwtje is opgetrokken in neoclassicistische stijl met hoeklisenen en halfronde vensters. Het is het enige voorbeeld van de neoclassicistische bouwstijl in Heerlen. Klassieke elementen zijn de rondboogramen en het timpaan (driehoekig fronton) boven de rondboogingang, met daarin afgebeeld de familiewapens van de Loë (rechts) en Van Böselager (links) met het opschrift dat refereert aan het overlijden van zijn jonge echtgenote.
Kerkhoven vertellen in steen over de geschiedenis. In de omgeving van deze kapel zijn de namen van bekende Heerlenaren uitgebeiteld in bescheiden gedenkplaten of in pompeuze grafmonumenten. De jaartallen op de graven geven een beeld van de ontwikkeling van de mijnstad in de tijd na het vroegtijdig overlijden van de barones. Het kerkhof is ook een staalkaart van architectuurstijlen. Deze kerkhofkapel werd mede geïnspireerd door de in de renaissance gebruikte voorbeelden van het Griekse Tempelfront. Er is aansluiting gezocht met de officiële stijl van stadhuizen, gerechtsgebouwen en landhuizen uit de neoclassicistische periode (1800-1880).
