Het kantoorgebouw is in 1935 gebouwd als verenigingsgebouw voor de parochie Passart. In de oorlogsjaren is het door de bezetter geconfisqueerd en was het het Deutsches Haus, het centrale punt voor alle aan de Duitse bezetter gelieerde organisaties.
Het is nu bekend als Harrie Meershuis, genoemd naar Harrie Meers die in en om Hoensbroek bekend stond om zijn inzet voor mensen met een WAO-uitkering. Bij zijn pensionering ontving het pand officieel zijn naam. Dit gebeurde eind jaren ’80 van de vorige eeuw.
Het gebouw is opgetrokken op rechthoekig grondvlak in twee hoge verdiepingen met kap, waarvan de nok evenwijdig aan de straat ligt en een zaal-uitbouw aan de achterzijde in grotendeels één bouwlaag met plat dak. De gevels zijn opgetrokken in bruinrode baksteen in kettingverband met toepassing van betonnen lateien. De dakvlakken van het zadeldak en de dwars daarop staande aankappingen op de geveltoppen zijn gedekt met gesmoorde OVH-pannen.
Tussen de boogvormige ingangen bevindt zich onder een zware latei een brede vensteropening met een stalen pui, bestaande uit drie vaste ramen, van elkaar gescheiden en geflankeerd door een drie-ruits raam. Erboven bevinden zich drie even brede spleet-vensteropeningen, die zijn dichtgezet met plaat-materiaal en van elkaar geschieden door smalle pilasters. Deze vensteropeningen worden op nog twee andere plaatsen in de voorgevel herhaald.
In 2018 is brand gesticht in het complex. Begin 2020 is het gebouw na een fors herstel weer in gebruik genomen door de WIA-WAO-belangenvereniging Hoensbroek e.o. Een belangenvereniging opgezet voor en door uitkeringsgerechtigden en gehandi-capten.
