Deze vredeskapel is gebouwd als gedachtenis aan alle gesneuvelden en als monument voor een blijvende vrede. Op 4 mei wordt er de Dodenherdenking gehouden.
Het verhaal gaat dat verschillende hoogwaardigheidsbekleders, waaronder burgemeester Van Grunsven, tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben afgesproken, een vredeskerk te bouwen als de stad ongeschonden uit de strijd zou komen. Plannen daarvoor werden al tijdens de oorlog gemaakt maar het duurde tot 1961, voordat de kapel gerealiseerd werd.
De gedachteniskapel heeft een achthoekige plattegrond met een doorsnede van acht meter. De hoogte van de trommel is ongeveer tien meter. Daarop komt nog eens ongeveer tien meter voor het dak, de lantaarn en het kruis. De muren zijn van beton een aan weerszijde bekleed met platen Naamse steen. De bolle dakconstructie gaat schuil achter de gevelvlakken en is alleen van binnen goed zichtbaar. De forse lantaarn doet denken aan de bekroning van de koepel van de Sint Annakerk op het Bekkerveld, die ook op een achthoekige vorm is geplaatst.
Het cijfer acht werd in het oude christendom gebruikt als symbool van de opstanding op de achtste dag. De achthoek ontstaat door twee vierkanten over elkaar te leggen. Het getal vier staat voor doorgaande bewegingen: de jaargetijden, de maanstanden en de windstreken.
In 2010-2011 is de kapel gerestaureerd. In het interieur staat een polychrome Madonna met kind van de beeldhouwer Frans Timmermans. De glas-in-lood ramen zijn van de bekende Heerlense glasschilder Eugène Laudy. De architectonische verschijningsvorm is klassiek maar heeft ook de uitstraling van een geometrisch modernistisch gebouw.
Het aansluitende hekwerk is eveneens ontworpen door Peutz.
