Deze flatgebouwen zijn gebouwd volgens het Wilma II gietbouwsysteem, indertijd een revolutie in de hoogbouw. Wilma introduceerde als een van de eerste in Nederland een snelle bouwmethode in de jaren zestig. J.A.M. Kurvers (1915-1984) was als architect bij dit systeem betrokken.
Hierbij werden grote mallen voor de wanden op de juiste plaats gesteld om er vervolgens beton in te storten. Na het storten van de wanden werden er tussen de gestorte wanden bekistingstafels gesteld.
Deze werden volgestort en waren er weer een plafond en vloer gereed. Dit proces werd een aantal keren herhaald tot de flat gereed was. Meestal kon wapeningsstaal achterwege blijven. Daarom werd gesproken van gietbouw.
Door het gladde oppervlak van de mallen hoefden de muren niet te worden gepleisterd. Bouwen werd een industriële aangelegenheid en de overheid stimuleerde het gebruik van dit soort bouwsystemen.
Kenmerkend waren de lange horizontale galerijen aan de voorkant en de gelijkvormige balkons van vergelijkbare afmetingen aan de achterkant.
Het oorspronkelijk plan voorzag in een schil van flatgebouwen rondom de wijk Heerlerbaan.
Uiteindelijk is het plan gewijzigd en werd de hoogbouw vanaf de Palestinastraat veranderd in laagbouw.
In 2018 zijn de woningen gemoderniseerd en onder andere voorzien van een ander verwarmingssysteem, van blokverwarming naar individuele ketels.
Daarnaast zijn de galerijen voorzien van een nieuw hekwerk.
Bijzonder is dat de kopgevels van een drietal flatgebouwen voorzien zijn van in totaal vijf murals. Daarvoor is door Stichting Street Art de galerij XXL in het leven geroepen. De bedoeling is dat nog zeker twee murals volgen.