Dit dubbele woonhuis bezit ensemblewaarde als onderdeel van de vrijstaande en aaneengeschakelde bebouwing aan de Caumerbeeklaan, Caumerdalschestraat, Molenberglaan en een gedeelte van de Akerstraat in relatie tot de mijnwerkerskolonie Molenberg.
Het vrijstaand dubbele woonhuis heeft een U-vormige plattegrond. De frontgevels van het linker- en rechterdeel springen iets vooruit. Het pand telt één, deels twee bouwlagen onder zadeldaken met rode Hollandse pannen. Het is een voorbeeld van het dubbelwoonhuis, dat gescheiden wordt door een loggia met twee hoofdingangen.
Interessant is te zien hoe de voorkeur van Stuyt (1868-1934) voor een driedeling gestalte krijgt. In het middenstuk van de frontgevel, tussen beide vooruitspringende geveldelen, bevindt zich een breed dakoverstek rustend op twee kleine ambachtelijk bewerkte houten consoles en een houten middenkolom. Twee dakkapellen werken als focuspunt. Samenbindend zijn de zes kozijnen waarin nog authentieke ruitvormige roedeverdelingen voorkomen. Deze beeldbepalende detaillering in het middenstuk, met de voordeuren van beide woningen en het bordes met traptrede, geeft van het hele blok weer een driedeling.
Hout en natuursteen zijn de belangrijkste bouwmaterialen. Boven acht ramen in de vooruitstekende gevels zit een strekse boog met natuurstenen sluitsteen. Alhoewel Stuyt hield van eenvoud, paste hij dit soort versiering vaker toe.
Nummer 50 heeft een vrijwel authentieke indeling. Van belang zijn onder meer de houten schuifdeuren tussen woon- en zitkamer; de houten trap met leuning met spijlen, handlijst en hoofdbaluster; de plafonds met stucwerk in blad/bloemmotief.
