De brandweerkazerne is een ontwerp van de Maastrichtse architect Theo Boosten en maakte deel uit van een ensemble van drie gebouwen, brandweerkazerne, politiebureau en mijnschool.
Deze vertoonden een grote architectonische en stedenbouwkundige samenhang en werden de Boosten-driehoek genoemd.
Het politiebureau is helaas gesloopt.
Alle functies zijn afleesbaar binnen één concept. De remise met de dertien poorten, de kantine met de glijpalen, de slaapverblijven, de sterk oprijzende slangentoren, de sportzaal op de hoogste verdieping en het commandocentrum met zicht op het kruispunt.
Interessant zijn de schuine lijnen naast de poorten die extra snelheid lijken te geven aan het uitrukken. De rode kleur is heel herkenbaar voor de brandweer. Kenmerkend is het sterke horizontalisme met doorlopende bandvensters en de architectonische gelaagdheid.
In het begin van de jaren zestig was deze driehoek een weiland achter de bloemenwinkel Erven, een van de vijf hoekgebouwen op de vijfsprong aan de Linde. Deze stedenbouwkundige invulling met straatwanden langs de Benzenraderweg en Bekkerweg was al voorzien in het ‘Algemeen Plan van Uitbreiding’ (1928-1938) en lag toen nog buiten de bebouwde kom.
Ir. Jos Klijnen (1887-1973), architect en stedenbouw- kundig adviseur van Heerlen, wilde de Welterlaan verbinden met de Ruys de Beerenbroucklaan en links en rechts dure woningen bouwen, vergelijkbaar met het karakter van de Bongaertslaan.
Deze latere Burgemeester Gijzelslaan is overgenomen in het Uitbreidingsplan in hoofdzaken van 1958.
De Boosten-driehoek kan geduid worden als een breuk tussen het traditionele gesloten bouwblok (Berlage) en de vrije stedenbouwkundige vorm (Le Corbusier).
Op de brandweerkazerne is door kunstenaar Frans Timmermans (1921-2005) een toepasselijk kunstwerk geplaatst met de titel Haan met vuur. De haan staat symbool voor de waakzaamheid van de brandweer.
