Dit pand wordt evenals veel andere panden in de Saroleastraat, Honigmannstraat en Oranje Nassaustraat gekenmerkt door de verschillende architectonische behandeling van de begane
grondlaag en de bovenbouw. Dit komt doordat veel woonhuizen zijn verbouwd tot winkels en deze winkels vaker zijn gemoderniseerd.
Oorspronkelijk was dit een woonhuis, maar bij het intrekken van de familie Anten kreeg het de functie van kantoor-/ boekhandel en drukkerij. Vanwege deze verandering van functie werd het gebouw in 1933 aangepast, met als meest opvallende architectonische detail de zes gebogen etalageramen.
Later, in 1950, is het pand verbouwd, waarbij het zijn huidige vorm kreeg. Daarbij is vooral de begane grondlaag veranderd, maar de vensters met bogen zijn gebleven. Architect Jos Martens respecteerde het werk van zijn voorganger Jan van den Bongard (1903-2003). Hij heeft de bekleding van de winkel consequent in één soort materiaal doorgevoerd.
In de Dautzenbergstraat worden de boogvormige etalages afgewisseld met een klein raam. Boven de hoofdentree is eveneens een klein raam aangebracht en een kleine gebogen luifel. De omlijstingen van de etalages hebben bijpassende versieringen. In het gevelontwerp is de brievenbus met belettering ingepast.
Dat de architect trots was op zijn werk, bewijst de gevelsteen met zijn naam.
In 1985 zijn boven de bedrijfsruimte twee kleine woningen gerealiseerd. Na de drukkerij waren achtereenvolgens een bontwinkel (Bert Smeets), Picture Point (mevrouw Janssen) en Bang & Olufsen hier gevestigd. Een tijdlang was de vrijwilligerscentrale Heerlen in het pand gehuisvest.