In 1912 werd de Staatsmijn Emma in exploitatie genomen en nam de behoefte aan woningen voor het personeel explosief toe. Niet alleen voor het lagere personeel werd gebouwd door de pas opgerichte woningverenigingen, maar ook voor het leidinggevend personeel werden door Staatsmijnen de bij die functies passende woningen gebouwd.
In opdracht van en onder architectuur van het Bouwbureau der Staatsmijnen werden in de periode 1914-1920 6 beambtenwoningen gebouwd op de hoek Schuureikenweg/Zandbergsweg. De woningen vormden één bouwblok in een V-vorm met de open kant van de V naar het toenmalige mijnspoor, dat van de Staatsmijn Emma naar het overslag- en rangeerterrein bij station Nuth liep.
De woongroep is gebouwd aan wat toen nog als het uiterste randje van de toenmalige gemeente Hoensbroek gold. De woningen zijn groter dan de mijnwerkerswoningen van de grote en de kleine Kasteelkolonie, die ruim tien jaar later aan weerszijden van de V-vorm werden gebouwd.
De woningen lagen tot 1933 aan de aloude splitsing van wegen tussen de Allee (naar Kasteel Hoensbroek) en de Dorpsstraat (nu Hoofdstraat), de Zandbergsweg en de Schuureikenweg. Bij de aanleg van de Juliana Bernhardlaan in dat jaar werd de splitsing vergroot tot een plein, dat in 1936 de naam Gouverneur Baron van Hövellplein kreeg.
De woningen zijn in 1979 met rijkssubsidie en in goed overleg met de bewoners door de Woningvereniging Hoensbroek helemaal gerenoveerd. Momenteel zijn de panden eigendom van Woonpunt, ontstaan door fusies van diverse corporaties, waaronder Woningvereniging Hoensbroek.
