De apotheek toont met abstracte lijnen en opvallend kleurgebruik een zekere verwantschap met de kunstbeweging ‘De Stijl’. Het gebouw komt, door gebruik van baksteen, op het eerste gezicht traditioneel over. Toch zou het, als je de koeltorens buiten beschouwing laat, kunnen worden aangemerkt als een van de eerste moderne gebouwen in Parkstad Limburg.
Het gebouw maakt deel uit van de gesloten pleinwand aan de Markt en heeft een rechthoekige plattegrond in drie bouwlagen met een zadeldak. In de gevels bevinden zich rechthoekige houten deuren en vensters met bovenlichten en een horizontale roedeverdeling.
Boven en onder de gevelopeningen zijn doorschietende luifels aangebracht in verschillende breedten. De uitgekiende verspringing van de kozijnen, de vooruitgeschoven etalage en de terugliggende entresol geven aan het geheel een ongewone plastiek. Uitgangspunt is een spiraalsgewijze verdraaiing van de voorgevel die terugkomt in de plaats van het trappenhuis. De entresol verbindt de volle breedte van het pand, waardoor het dak lijkt te zweven Links bevindt zich een laag venster en rechts een dakkapel gelegen tussen luifels en de overstekende goot.
Klijnen (1887-1973) decoreerde de gevel met goudgele bollen en rode richels. Daarnaast gebruikte hij consoles en houten lijsten in de paarsbruine kleur van het metselwerk. Op de gevel bevindt zich een naambord met de aanduiding ‘Apotheek’ en de afbeelding van een vijzel in hetzelfde design als de hele voorgevel. Dit monument kreeg internationale bekendheid doordat Prof. J.J.P. Oud in 1921 wees op dit bijzonder pand in de binnenstad van Heerlen (gepubliceerd in het Duitse tijdschrift ‘Frühlicht’ van Bruno Taut).