De bioscoop ontleende zijn vorm aan een, door landwegen gevormd, wigvormige kavel gelegen op de hoek van het stationsplein.
Typisch is de ronde lijn van de voorgevel met reeksen gekoppelde vensters. Kenmerkend is ook het egale pleisterwerk en de krachtige dakreclame met neonletters. De architectuur heeft een opmerkelijke plasticiteit. Het torentje met projectiecabine, de uitkraging op de eerste verdieping, de omranding van de nooduitgangen en de teruggelegen entree spelen daarbij een prominente rol.
De plattegrond is driehoekig met daarbinnen een ovale figuratie van sierlijke lijnen, waarbij rechte hoeken meestal ontbreken. Kenmerkend is enerzijds een monumentale klassieke opzet met een centrale as en anderzijds een onorthodoxe aanpassing aan de ruimtelijke mogelijkheden van de plek.
Zo zijn de zaal en het portaal sterk symmetrisch en is de hal een ongelijkmatige ruimtevorm die als het ware met de wijzers van de klok mee stroomt naar de foyer. De originele lambrisering sluit aan op deze beweging.
Paddenstoelkolommen staan in de foyer en de entreehal. Een constructie van stalen vakwerkspanten draagt het dak. De grote zaal had oorspronkelijk 1.018 zitplaatsen en een toneel met orkestbak. Het schelpvormig plafond in de zaal zorgt voor indirecte lichttoetreding. Het ventilatiesysteem voor de zaal is speciaal voor dit ontwerp ontwikkeld.
De opdrachtgever Van Bergen speelde in op het nieuwe vermaak, een reizende bioscoop, dat aan het einde van de 19e eeuw zijn intrede had gedaan.
