In 1912 werd er op een ruim perceel, toen nog buiten de bebouwde kom van Heerlen, een klooster van de Franciscanen en een R.K. Hogere Burgerschool gebouwd, het tegenwoordige Bernardinuscollege. De architect van het gebouw was J. Seelen. De school en kapel hebben ruim een eeuw een vormende invloed uitgeoefend op de economische, politieke en culturele elite van Heerlen en wijde omstreken.
Het complex vertegenwoordigt een belangrijke periode in de ontwikkeling van de Rooms Katholieke Kerk in Limburg. De ruimdenkende Franciscanen aan het roer waren in veel opzichten, vooral op pedagogisch en sociaal gebied, hun tijd vooruit. Opvallend in dit verband is het grote aantal socialistische bewindslieden, waaronder de ministers Jo Ritzen en Frans Timmermans, die hun wortels hadden in het katholieke Bernardinuscollege.
In 1931 werd het complex uitgebreid met de kapel van de Heilige Bernardinus van Siena in Zakelijk Expressionistische stijl naar een ontwerp van architect Jos Wielders. Hierdoor werd een voorplein driezijdig ingesloten. De tuin naast de kapel is de oorspronkelijke kloostertuin en is aangelegd als uitloper van het Aambos.
De kapel heeft in hoofdzaak een rechthoekige plattegrond en wordt gedekt door een zadeldak. Links van de kapel bevindt zich een kloostergang met op de hoek een hal met twee ingangen en de toren. Rechts van de kapel is een vierkante bidkapel.
Onder de apsis bevindt zich een crypte. In de kapel buigen de pilaren vanaf de grond af aan naar binnen en vormen een spitsboog. Het gebouw heeft een betonconstructie bekleed met metselwerk. Het meest bijzondere architectonische element is het vrijgehouden horizontale glas-in-lood raam aan de zuidzijde.
