Deze meisjesschool bestond uit twee bouwlagen en had op iedere laag drie klaslokalen van ongeveer vijftig m². Ieder klaslokaal beschikt over een groot stalen raamkozijn. Ronde vlakken met veel glas geven het trappenhuis een overvloed aan licht. Opvallend is het overstekend platte dak. Boven het dak staat een ronde oprijzende lantaarn. Dit principe heeft Peutz onder andere ook toegepast bij het Glaspaleis en het Retraitehuis. Interessant is het spel van horizontale en verticale lijnen herkenbaar bij borstweringen, kozijnindeling, de boeiboorden van lagere elementen (speelplaats en lerarenkamer), de schoorsteen en de vlaggenmast.
Als gevolg van scholenfusies moest dit gebouw een nieuwe bestemming krijgen.
Ton Vandenbergh Architecten vergrootte daarom in 1990 het gebouw met circa vijfhonderd m² kantoorruimte, sloopte de overdekte speelplaats met de buiten de schoolgelegen wc’s en restaureerde het oude monumentale pand. De school werd hergebruikt als Groene Kruisgebouw. Later was het centraal bureau RIMO van Meander Thuiszorg voor opvang, zorg en activering op deze locatie gevestigd.
Aan de pleinzijde heeft de uitbreiding een grote geheel glazen gevel gekregen, terwijl aan de andere kant, in de woonstraat, gekozen werd voor kleinere raamopeningen in een bakstenen gevel. Door het programma van drie bouwlagen gedeeltelijk onder het maaiveld te realiseren is een goede aansluiting met het oude gebouw tot stand gekomen.
De architectuur van het nieuwe geheel blijft geïnspireerd op de architectuur van Peutz. De stedenbouwkundige relatie met het Alberdingk Thijmplein, aan de andere kant van de Kerkraderweg, is ook blijven bestaan.
