Het gebouw was oorspronkelijk bedoeld als openbare leeszaal, bibliotheek en expositieruimte. Dit project ligt bij het kruispunt van Romeinse wegen en het zogenaamde ‘Campus Niger’.
In het begin van de jaren tachtig werd “gestreden” om een belangrijke positie aan het Raadhuisplein door de bibliotheek, een parkeergarage en de Kamer van Koophandel. Coenen ontwierp in één gebaar een ronde monumentale afsluiting van het plein met een knipoog naar de stadhuisgevels, een binnenhof en een middeleeuwse steeg. Hij organiseerde de verschillende ruimten langs een looproute waarbij gebruik werd gemaakt van het aanwezige hoogteverschil.
Het gebouw is getypeerd als vriendelijk monumentalisme met een sfeer van veiligheid, rust, evenwicht, luciditeit en serene orde. Met deze eerste grote opdracht voor Coenen is de discussie over de architectonische kwaliteit van Heerlen opgeleefd.
Na de renovatie van het Glaspaleis aan de Bongerd verhuisde in 2004 de bibliotheek naar de eerste en tweede verdieping daarvan. De Stadsgalerij werd in hetzelfde gebouw in de kelderruimte ondergebracht.
Na een korte periode van leegstand werd het gebouw opnieuw in gebruik genomen door het Werkplein, waarin door het UWV met gemeentelijke diensten met een vergelijkbaar werkgebied werd samengewerkt. En ook het UWV verhuisde na een tiental jaren naar een andere locatie, waarna het gebouw, na opnieuw een periode van leegstand, ter beschikking kwam voor de huisvesting van De Vondst, het centrum voor archeologie in Limburg.
In de Vondst is ook restauratieatelier ‘Restaura’ gehuisvest. Restaura is gespecialiseerd in het behandelen en onderzoeken van archeologische voorwerpen.
