De eerste bewoner was W.J.L.E. Palmen, van beroep landmeter. De geblokte monumentale deuromlijsting, met gebogen fronton, lijkt op de vormentaal van architect J. Stuyt. Aangenomen wordt dat zijn vertegenwoordiger Anton J. Bartels (1879-1966), verantwoordelijk is geweest voor het ontwerp en de uitvoering van dit pand.
Het gebouw is opgetrokken met een bruine baksteen in halfsteensverband. De sluitstenen en de aanzet-stenen zijn van lichtgele mergel. De grijze hardstenen raamdorpels, het lage plintje van Kunradersteen en de ambachtelijke houten gootlijst met gootklossen passen bij de naastgelegen panden aan het plein.
Het Burgemeester de Hesselleplein ressorteert onder het Rijksbeschermd stadsgezicht. Het gebied werd op 15 februari 2008 definitief als zodanig aangewezen. Het plein is ontworpen door Jan Stuyt in 1913 en maakt deel uit van een groter stratenplan.
De woningen hebben geen eigen voortuinen, maar zijn georiënteerd op de centrale openbare beplanting van het plein. Balkons, terrassen en loggia’s ondersteunen dit uitgangspunt. Zoals de meeste huizen aan het plein heeft ook dit pand vele bewoners gekend. Vanaf 1974 is het pand in gebruik als praktijk voor fysiotherapie.
Jan Stuyt vestigde in 1910, op verzoek van aalmoezenier dr. Poels, een bureau in Heerlen op Wilhelminaplein 11. In 1912 werd Anton Bartels chef de bureau en medewerker van Stuyt. In die hoedanigheid was Bartels nauw betrokken bij de vele ontwerpen die Stuyt maakte voor woningen en woonwijken in de explosief groeiende Mijnstreek. Onder meer was hij betrokken bij het ontwerp van een stratenplan (1913) voor Heerlen.
