De watertoren voorzag zowel het boven- alsook het ondergrondse mijnbedrijf van water. En dat van met name de Oranje Nassaumijn I. De top van de 36 meter hoge toren ligt op 144 meter boven NAP.
Het waterreservoir met een doorsnede van 10,5 meter kan 650.000 liter water bevatten.
De toren bestaat uit een bijna cilindrisch gemetselde omhulling. Hierdoor is de klassieke vorm van een watertoren, namelijk een grote hoog opgetilde watertank, van buiten gezien onzichtbaar gebleven. Het gemetselde bouwwerk heeft een licht gebogen vorm doordat de doorsnede verloopt van dertien meter naar twaalf meter. Op deze wijze wordt de perspectivische vertekening enigszins overdreven en lijkt de toren groter dan hij is.
In een grote holle ruimte kronkelt een trap naar boven tot een onder het reservoir gestorte lekvloer. Via een centrale wenteltrap is vanaf deze vloer het deksel van het reservoir te bereiken. Onder het niveau van de begane grondvloer is een pompruimte geconstrueerd met afvoeren naar een zinkput.
De gevel heeft aan de top rondom twaalf boograampjes die aan de onderkant verlengd zijn met kleine spaarvelden. De schacht heeft vier verticale reeksen boven elkaar geplaatste ramen die ten opzichte van elkaar verschoven zijn. Het basement is voorzien van acht openingen, bestaande uit zeven ramen en de entree. De detaillering van de raampjes en de entree met trappenpartij geven het geheel een monumentale status.
Opvallend in de architectuur is het boogfries, de overstekende dakrand en de kleine lantaarn als bekroning op het dak. Helaas zijn tegen de toren vele antennes “geplakt”. Die schenden het monumentale uiterlijk en karakter van deze toren.
A. Stevens was werkzaam bij het Bouwbureau Oranje- Nassau Mijnen.
