Het oorspronkelijke pand op deze plaats werd in 1920 gebouwd op de gedempte gracht. Het gaat om een zeer smalle verkaveling die aan de achterzijde aansluit op de cirkelvorm van de voormalige walmuur. Het straatbeeld wordt overheerst door een expressionistische gevelarchitectuur met veel soorten baksteen. Het pand heeft een breedte van 5,6 tot 3,4 meter en een diepte van 16 meter. Door de vele aanpassingen in de loop der tijd was de relatie tussen de begane grond en de verdiepingen verstoord.
Het gehele casco inclusief de voor- en achtergevel is vernieuwd. Voor de vernieuwing van de straatgevel is door architectenbureau Michel van de Berg gekozen voor een totaalconcept bestaande uit een compositie van cortenstaalplaten. Het ritme van de staalplaten wordt geaccentueerd door de ruwe lasnaden, waarmee de platen aan elkaar zijn verbonden. In dit ritme zijn de aluminium kozijnen opgenomen.
De entree van de begane grond en de entree van de drie woningen op de drie verdiepingen bevinden zich aan de straatzijde en zijn van elkaar gescheiden. Het oorspronkelijke ontwerp voorzag in een winkel-bestemming op de begane grond. Inmiddels werden er achtereenvolgens verschillende horecabedrijven gevestigd waaronder een pizzeria en een restaurant.
Cortenstaal is een metaallegering die oorspronkelijk veel gebruikt werd in weg- en waterbouwkundige constructies maar tegenwoordig ook als architectonisch experiment zijn intrede heeft gedaan. Door de oxidehuid is het weervast en is het niet nodig het materiaal te schilderen. De bruine roestkleur is het meest typische uiterlijke kenmerk, waardoor het moderne gebouw wonderwel in de gebogen straatwand past en bovendien de vorm van de ‘grachten-gordel’ accentueert.
