Kasteel Meezenbroek was een leengoed van de keurvorst, tevens aartsbisschop van Keulen. In 1371 vocht ridder Scheyffert van Meysenbroeck mee aan Brabantse zijde in de slag bij Baesweiler. Hij was vermoedelijk de bezitter van kasteel Meezenbroek.
In 1478 was de familie Von Holtzen eigenaar van het kasteel. Even later krijgt de patriciërsfamilie Van den Edelenbant uit Aken de helft van het landgoed in handen. Catharina van Edelenbant trouwt met Hendrik van Tzievel tot Puth. Deze laatste weet in 1579 het ontbrekende deel van Meezenbroek te verwerven. In 1650 verkoopt hun nazaat Johan Karel, baron van Dobbelstein, het kasteel aan Jan en Daniël Buirette uit Aken. Deze familie geeft in 1660 de opdracht voor het huidige poortgebouw van de voorburcht. Hun wapen prijkt boven de ingang.
Willem Daniël Vignon, burgemeester van Maastricht, krijgt het goed in 1670 in handen. Na zijn dood in 1789 komt het kasteel in handen van zijn zwager Jan Willem Heldevier. Deze laatste overlijdt op het kasteel in 1819.
In de 19e eeuw waren landhuis en boerderij in bezit van verschillende eigenaren. In 1935 werd het landhuis gesloopt. De kasteelhoeve werd door de familie Erens uit Schaesberg aan de gemeente Heerlen verkocht. Het meest in het oog springende gedeelte vormt het poortgebouw, dat als enig origineel onderdeel van de hoeve behouden is gebleven. De rest van de hoeve is in de jaren zeventig van de 20e eeuw gesloopt. Alleen de stalvleugels aan beide zijden van het poortgebouw werden ten behoeve van het restaurant in 1978 gereconstrueerd. Naast het poortgebouw is op de oude fundamenten het vierkant van het vroegere kasteel nog zichtbaar.
