Deze dokterswoning is een traditioneel halfvrijstaand woonhuis met praktijkruimte en garage, gebouwd voor de huisarts Dr. N. Bax. Naast baksteen is in de benedenverdieping ook hardsteen verwerkt.
De kozijnen zijn gemaakt van ranke standaard staalprofielen zoals die ook zijn toegepast in Peutz eigen woonhuis Op de Linde, dat hij in 1931 heeft gebouwd.
Het zadeldak is gedekt met natuurrode opnieuw verbeterde Hollandse dakpannen.In het front aan de straatzijde valt de uitsparing met borstwering op, geflankeerd door de gegoten betonnen hoekpijler en vlakke, lichtgrijze Naamse steen om de ingang van het woonhuis. Vanuit de hal leidt een ovalen trap naar de eerste verdieping.
De begane grond ligt lager dan het straatniveau en is bestemd voor de dokterspraktijk. Aan de straatzijde
is op de eerste verdieping een opvallend breed venster dat in drieën is gedeeld met daarachter gelegen de brede woonkamer.
Daarboven zijn vijf kleinere vensters in de symmetrieas geplaatst. Deze gevelopeningen evenals de uitsparing aan de voorzijde lijken te zijn gegroepeerd binnen een geometrisch vierkant.
Veel panden van Peutz hebben een gevelindeling die wel wordt omschreven met: ‘een vreemde plaatsing der ramen’. Met name de rechter zijgevel is daarvan een typerend voorbeeld. Ook hier zien we regelmaat en symmetrie en doorbrekingen van dit ordeningsprincipe.
Het pand is vanaf de bouw tot op heden als huisartsenpraktijk in gebruik geweest. Na de opdrachtgever Bax was Jaap Hobbelen jarenlang de praktiserende huisarts.
